(ur. 1954, Lublin) zajmuje się performance, rysunkiem, jest autorem obiektów, instalacji, działań ulicznych i realizacji przestrzennych. W 1979 roku obronił dyplom w pracowni prof. Stefana Gierowskiego na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Był współzałożycielem i członkiem grupy twórczej Pracownia Dziekanka, zwanej również Bałdyga-Onuch-Szajna. Wraz z Jerzym Onuchem i Łukaszem Szajną prowadził Galerię Pracownia w Studenckim Centrum Środowisk Artystycznych „Dziekanka” w latach 1976-79. Od 1976 roku stale współpracuje z teatrem Akademia Ruchu. Artysta jest jednym z nielicznych artystów performance, skupionym na działalności edukacyjnej – od lat prowadzi warsztaty performance.
Realizacje Bałdygi z lat 80. zakładały operacje na znakach i symbolach wyrwanych z rzeczywistości, przez co odnosiły się do sytuacji polityczno-społecznej w Polsce. Użycie siły, Demonstracja siły, Stan posiadania były jednocześnie manifestacją bezkompromisowej postawy artysty.
Od połowy lat 80. konsekwentnie redukuje język swojej artystycznej wypowiedzi do najprostszych elementów. Stosuje surowe materiały konstrukcyjne takie jak drewno, gwoździe, linki, słoik, woda, wino i tworzy z nich elementarne struktury – linię, okrąg, prostokąt, punkt. Obiekty współistnieją z performances, niekiedy są ich wynikiem, za pośrednictwem akcji uwalniają swój potencjał a niekiedy powstają zupełnie niezależnie. Bałdyga posługuje się pojęciem „miejsca znaczone”, w których ogromne znaczenie ma wyczucie przestrzeni i jej uwarunkowań oraz dynamika, jaką wnosi w nią obecność człowieka. Ciało artysty staje się również elementem konstrukcyjnym, narzędziem opisania przestrzeni, świadectwem zmagania się z materią (Wychylenia, Uwaga granica). Balansowanie wokół punktu krytycznego i próba uaktywnienia sfery utajnionej nieustannie towarzyszy jego działaniom.
